Στου “Γουδή” και όχι στο “Γουδί”

Τη νύχτα της 13ης Αυγούστου 1909 ο συνταγματάρχης Ν. Ζορμπάς τίθεται επικεφαλής του Στρατιωτικού Συνδέσμου και προχωρεί σε “κίνημα στο Γουδί” ζητώντας απομάκρυνση από το στράτευμα του Διαδόχου Κωνσταντίνου. Το “κίνημα στο Γουδί” επεκράτησε, παραιτήθηκε η κυβέρνηση Ράλλη και ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης έγινε πρωθυπουργός, κάνοντας δεκτούς τους όρους των κινηματιών. Έτσι έμεινε η φράση “κίνημα στο Γουδί”.
Στην αίθουσα της παλαιάς Βουλής συνεδρίασε το έκτακτο Στρατοδικείο (31/10-15/11/1922) και καταδίκασε παμψηφεί σε θάνατο τους έξι από τους οκτώ κατηγορούμενους για την Μικρασιατική καταστροφή Χατζηανέστη, Γούναρη, Στράτο, Πρωτοπαπαδάκη, Θεοτόκη και Μπαλτατζή, τους δε δύο Μιχ. Γούδα και Ξεν. Στρατηγό σε ισόβια. Οι έξι εκτελέστηκαν στην “περιοχή του Γουδή”. Σημειωτέον ότι κατά τον ιστορικό Τάσο Βουρνά το κατηγορητήριο είχε συντάξει ο Γεώργιος Παπανδρέου και ότι ο Άρειος Πάγος, κατόπιν αιτήσεως του εγγονού του Πρωτοπαπαδάκη για αναθεώρηση της δίκης, ακύρωσε την απόφαση του Στρατοδικείου την 20 Οκτ. 2010 και αθώωσε τους έξι.
Εγινε η αναδρομή για να επισημανθεί, ότι αυτή η φράση “στο Γουδί” που επεκράτησε ως στρατιωτική μονάδα ακόμη και σε αστικές συγκοινωνίες, είναι λανθασμένη, αντί του ορθού “στου Γουδή”. Πρόκειται για τοπωνύμιο και συνοικία του Γουδή. Το θέμα ανεφύη από την κα Βασ. Καραγιάννη μεταφράστρια και μέλος Επιστροπής Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή. Δεν μπορούσε να συνειδητοποιήσει ακόμη και ακουστικά, να κλίνεται στη γενική “του Γουδιού”, που είναι μαγειρικό σκεύος απ’ την αρχαία λέξη ιγδίον και ότι τούτο μπορεί να αντιπροσωπεύει συνοικία και τοπωνύμιο. Ερεύνησε την όλη υπόθεση, συνέλεξε στοιχεία, τα κατέθεσε στο ΥΠΕΧΩΔΕ και στο Δήμο Αθηναίων, με αποτέλεσμα να αποκατασταθεί η τάξη από “Γουδί”, στο ορθόν “Γουδή” και να αντικασταθούν πινακίδες, οδοσήματα κ.λπ..
Πρόκειται, λοιπόν, για υπαρκτό επώνυμο ανδρός του Δημητρίου Γουδή 1824-1891 από τις Σπέτσες. Μεγάλος παράγων της εμπορικής ναυτιλίας έφερε στην Ελλάδα το πρώτο ατμόπλοιο, είχε δε εκλεγεί και βουλευτής. Το κράτος ως αναγνώριση της προσφοράς της οικογενείας του στην επανάσταση, του παραχώρησε μια τεράστια έκταση στην περιοχή Παπάγου μέχρι το Χολαργό, περίπου 1750 στρεμμάτων. Κατά την έρευνα, που έκανε η κα Καραγιάννη, δεν βρήκε τίτλους κυριότητος. Αναφορά στην ύπαρξη της περιοχής “Γουδή”, γίνεται στα αρχεία του νοσοκομείου “Σωτηρία”. Ανακάλυψε έγγραφο, όπου αναγράφεται: «Μέχρι τον Μάιο του 1902 η Σοφία Σλήμαν και άλλες κυρίες προβαίνουν στη σύσταση φιλανθρωπικής εταιρείας για την αντιμετώπιση πολλών κοινωνικών προβλημάτων, π.χ. φυματίωση και κατάφεραν, να αποσπάσουν απ’ τη Μονή Πετράκη δωρεάν οικόπεδο 600 στρεμμάτων μακράν των Αθηνών Β.Α. της θέσεως Γουδή».
Τώρα το πώς το πήραν οι Αθηναίοι και τον “Γουδή” τον έκαναν “Γουδί” φαίνεται, ότι συνέβη λόγω συχνής επανάληψης του ονόματος, παρασυρθέντες απ’ την παροιμιώδη φράση «το γουδί το γουδοχέρι και τον κόπανο στο χέρι».