Παρασκευή 24 Μαρτίου 2017

Η Ελληνική Επανάσταση κράτησε μέχρι το Α Δάνειο,το 1824.
Μετά άρχισαν να σφάζονται μεταξύ τους οι αγωνιστές και ποιος νοιαζόταν για την συνέχιση της εξέγερσης; οι λίρες μέτραγαν.
Είχαν πλακώσει στον ελλαδικό χώρο και κάτι καρτάλια γραβατωμένοι έλληνες της διασποράς,κάτι Μαυροκορδάτοι,που ξέροντας καταρχήν τί άσχετοι με τα ευρωπαικά ήταν οι γηγενείς,ξέροντας επίσης ότι το 1822 η αγγλική πολιτική είχε αλλάξει και στρεφόταν στη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας,πλάκωσαν απ το εξωτερικό για να βάλουν ποδάρι στο μελλον της μικρής αυτής χώρας που φαινόταν ότι θα δημιουργηθεί στο βαλκανικό υπογάστριο του κράτους των Οθωμανών.
Η Ελληνική Επανάσταση χαλκεύθηκε αργότερα με εθνικούς μύθους για να γίνει πιο ηρωική,σύνηθες φαινόμενο όταν η Ιστορία γράφεται για εθνική διαπαιδαγώγηση.
Όμως,όπως κάθε Επανάσταση,είχε ηρωικές στιγμές,ήττες που ήταν ηθικές νίκες όπως του Μεσολογγιού και νίκες που καλύπτονται από ντροπή όπως η Άλωση της Τριπολιτσάς.
Είχε ανιδιοτελείς αγωνιστές όπως ο Δ.Υψηλάντης,είχε και τομάρια που έλυναν τις προσωπικές τους διαφορές όπως ο Γκούρας που πέταξε τον Ανδρούτσο απ την Ακρόπολη.
Είχε αγωνιστές ελληνόφωνους και τουρκόφωνους,είχε άντρες και γυναίκες στον Αγώνα,και με τη βοήθεια των ξένων αλληλέγγυων που ήρθαν στον ελλαδικό χώρο για βοήθεια γράφτηκαν τα Συντάγματα του Αγώνα που ήταν δεκαετίες μπροστά απ την υπόλοιπη Ευρώπη και δεν εφαρμόστηκαν ποτέ.
Η Επανάσταση ηττήθηκε στρατιωτικά αλλά οι Μεγάλες Δυνάμεις,λόγω του Ανατολικού Ζητήματος,έφτιαξαν με το ζόρι ένα μικρό κρατίδιο,την Ελλάδα.
Ατυχώς απ την αρχή αυτό το κρατίδιο ήταν προτεκτοράτο,χρωστούσε 2 δάνεια που υπονόμευαν την εθνική κυριαρχία και είχε κυβερνήτη και βασιλείς που ορίστηκαν απ τους Ξένους.
Και από τότε θαλασσοδέρνεται το μικρό κρατίδιο και ίσως η μόνη στιγμή που απέκτησε Ανεξαρτησία ήταν στα βουνά της Ελλάδας,τί παράδοξο!,κατά τη γερμανική Κατοχή.
Και συνεχίζει να βολοδέρνει το καραβάκι.